Nog niet zo heel lang geleden kon je als Bitcoin miner weglopen met duizenden euro’s winst. Je deed vooraf een kleine investering in apparatuur en kon daarna slapend rijk worden (bij wijze van spreken).
Zijn die tijden voorgoed voorbij, of valt er voor de slimme miner nog wat te halen in Bitcoinland? We zoeken het voor je uit in dit artikel.
Minen met en zonder een ASIC
Voordat de zogenaamde ‘Bitcoin mining software’ de arena betrad, werd het meeste minen uitgevoerd op de persoonlijke computers van miners. Met de introductie van ASIC chips (application specific integrated circuit) konden computers 100 miljard keer sneller berekeningen uitvoeren, waardoor een simpele thuis-pc nutteloos werd.
Hoewel het nog altijd mogelijk is om op je eigen computer Bitcoins te minen is het vrijwel zeker dat je hier weinig winst aan zal behalen. Dit komt door de manier waarop minen werkt. Miners zijn namelijk constant met elkaar de competitie aan het aangaan over wie het eerst een hash problem oplost. Miners met mindere software of hardware hebben dus logischerwijs een nadelige positie.
De oude garde die in 2009 begon met het minen van Bitcoins op hun eigen computers, was vanwege een paar redenen in staat flinke winsten te boeken. Zo waren ze zelf al eigenaar van hun computers, dus hadden ze geen extra kosten voor nieuwe apparatuur.
Ook bestonden er nog geen gigantische (Chinese) ‘mining centers’ waar supercomputers de hele dag Bitcoins staan binnen te harken. De enige concurrentie die een miner toen had, was van andere computereigenaren met hun eigen kleinere systemen. Sinds de komst van ASIC chips is dit oude (sympathiekere) systeem niet meer in stand te houden.
Een steeds ingewikkelder moeilijkheidsfactor
De moeilijkheidsgraad, of moeilijkheidsfactor (difficulty), van het minen van Bitcoins moet je ook meenemen in je afweging of minen anno 2021 nog rendabel is. Deze factor bepaalt hoe moeilijk het is voor miners om de ‘proof of work’ hash te vinden, die je nodig hebt om een block aan de blockchain toe te voegen. De moeilijkheid wordt ongeveer iedere twee weken aangepast.
Dit om ervoor te zorgen dat de productie van geverifieerde blocks redelijk constant blijft en niet te snel gaat. Een nadeel voor individuele miners is dat hoe ingewikkelder de moeilijkheidsfactor, hoe minder kans je maakt een hash problem op te lossen en Bitcoins te cashen. De afgelopen jaren is de moeilijkheidsfactor astronomisch ingewikkeld geworden.
Waar de moeilijkheidsgraad begon met 1, schommelt deze nu rond de 35 triljoen…
De Bitcoin halvings
Bij de geboorte van Bitcoin werd al vastgesteld dat de totale hoeveelheid Bitcoins die ooit in circulatie gebracht zal worden, 21 miljoen zal zijn. Op deze manier kan de productie van Bitcoins op een gecontroleerde manier plaatsvinden en blijft de cryptomunt (enigszins) waardevast. De laatste Bitcoin zal in het jaar 2140 gemined worden.
Op moment van schrijven zijn er al meer dan 19 miljoen Bitcoins gemined. Een manier om ervoor te zorgen dat de toevoer van nieuwe Bitcoins niet te snel gaat, is door de beloning die miners krijgen in Bitcoins om de vier jaar te halveren. Dit noemen we een ‘Bitcoin halving’.
In 2009 kreeg een miner nog 50 Bitcoins als hij een block toevoegde aan de blockchain. Na de recentste halving in mei 2020, krijgt een miner nu 6,25 Bitcoins. Dit halveringsproces zal zich de komende 120 jaar blijven herhalen tot alle Bitcoins in circulatie zijn. Zeker ook iets om rekening mee te houden als je van plan bent zelf Bitcoins te gaan minen.
Conclusie: Bitcoins minen, wel of niet rendabel?
Een manier om met een ‘normale’ computer geld te verdienen aan het minen van Bitcoins, is door je aan te sluiten bij een mining pool. Dit is een groep van miners die samenwerken in een pool en op die manier hash problems oplossen. Doordat je de rekenkracht van meerdere computers bundelt, is de kans een stuk groter dat jullie als eerste een block kunnen toevoegen aan de chain. Nadeel is wel dat je de beloning in Bitcoins ook deelt met elkaar. Als je echt in je eentje wilt gaan minen, kom je er tegenwoordig niet onderuit om flink te investeren in apparatuur.
Aan een beetje een goeie ASIC chip ben je al gauw duizenden euro’s kwijt en deze apparaten worden snel opgevolgd door snellere chips.
Een andere grote kostenpost is de stroom. Voor het minen van 1 Bitcoin kun je rond de €5000 aan stroom kwijt zijn. Het is niet voor niks zo dat de meeste miners actief zijn in China en Oost-Europa, waar de energieprijzen aanmerkelijk lager liggen dan in het Westen. Ook moet je rekening houden met de koers van de Bitcoin, die nogal onstabiel is.
In Nederland is het dus alleen interessant als je een energie overschot hebt.
Online zijn er meerdere sites waar je een prijsvergelijking uit kunt voeren om te kijken of zelf Bitcoins minen de moeite waard is. Een voorbeeld hiervan is cryptocompare. Het is dus anno 2022 een stuk minder rendabel om Bitcoins te minen dan tien jaar geleden. Dit komt vooral omdat de mining centers het minen grotendeels hebben overgenomen. Je kunt nog wel wat geld verdienen aan minen, maar dit is afhankelijk van hoeveel je bereid bent te investeren in nieuwe apparatuur en de koers van de Bitcoin.