Wat is Staking?

Staking is een consensusalgoritme voor sommige blockchains waarmee transactie validators het recht krijgen om blokken op het netwerk te maken. In tegenstelling tot mining is de staker niet verplicht om complexe wiskundige berekeningen op te lossen, zoals het geval is bij het proof-of-work (PoW) consensusmechanisme.

Populaire blockchains die het staking model gebruiken, zijn onder andere Cardano, Tezos en EOS. Bitcoin is een uitstekend voorbeeld van een door PoW aangedreven gedecentraliseerd protocol en maakt dus geen gebruik van staking.

Stakers zetten coins vast in een crypto wallet om het recht te krijgen voor het verifiëren en beveiligen van transacties op proof-of-stake (PoS) blockchains. Daarbij krijgen ze beloningen voor hun inbreng om de blockchain in staat te stellen consensus te bereiken en het netwerk te versterken. De hoeveelheid vergrendelde cryptocurrency bepaalt de hoogte van de beloning dat wordt gegeven om nieuwe blokken te maken.

Mensen die dus een passief inkomen willen genereren zetten hun coins vast om dit te realiseren.

Overzicht staking en lending platforms

Zoals je ziet staat Bitcoin en andere niet staking coins hier ook tussen. Dit is omdat het overzicht staking en lending platforms toont.

Hoe werkt staking?

Voordat we ons verdiepen in het stakingsproces, is het essentieel om eerst de ‘overeenkomst’ tussen de validators en de blockchain te bespreken.

Verschillende blockchains bepalen hun regels anders. De staker moet echter voldoen aan de desbetreffende regels van de blockchain, wil de staker het aandeelhouderschap behouden en in aanmerking komen voor de beloningen.

De blockchain verwacht bijvoorbeeld alleen dat de validator geldige transacties bevestigt en frauduleuze transacties weigert. Aan de andere kant moet de blockchaindaadwerkelijk de validator belonen voor het goedkeuren van de geldige transacties.

De validators kunnen kunnen hun volledige inleg verliezen als ze afwijken van de overeenkomst. Dit zijn zaken als kwaadwillende toegang tot het netwerk en het bevestigen van double spend-transacties.

De eerste stap van het staking is het vastzetten van je cryptocurrency in een smart contract.

Het is echter belangrijk op te merken dat het vergrendelde bedrag de minimale drempel die voor het betreffende netwerk is ingesteld, moet bereiken of overschrijden. Wanneer de gebruiker aan de stakingvereiste voldoet, draagt ​​een node de munten over naar de PoS-blockchain.

De grootte van de inleg bepaalt de kans dat een node wordt geselecteerd om het volgende blok te creëren. Hoe groter de inleg, hoe groter de kans op selectie.

Het netwerkprotocol selecteert willekeurig de validator. Wanneer de gekozen node met succes een nieuw blok maakt, ontvangt het de beloning.

Staking pool

We hebben verteld dat hoe groter de stake is, hoe groter de kans is op selectie als validator. Dat betekent dat hogere stakes de beloningskans vergroten.

In het PoW-mechanisme van de oudere generatie was de kans op het maken van een nieuw blok afhankelijk van de rekenkracht van de validator om de wiskundige puzzels op te lossen. In het handiger PoS-systeem is het aantal toegewezen munten een bepalende factor in wie het voorrecht krijgt om een ​​blok te maken.

Soms kunnen individuele stakers hun middelen combineren om een ​​grotere eenheid te vormen en hun kansen om blokken te creëren verdubbelen of verdrievoudigen.

In dat geval deelt de groep zijn collectieve verdiensten volgens een verhouding die wordt bepaald door de grootte van de stake van elk individu. Dit wordt een staking pool genoemd.

Wat zijn de voordelen van staking?

Iedere munt heeft zijn eigen beloningen, sommige met een hoger rendement dan andere. Daarnaast staan de beloningen niet vast en kunnen ze snel veranderen.

Laten we, om een ​​idee te krijgen van hoe stakers worden beloond, kort het stakingsproces van de beroemde Ethereum-blockchain analyseren. Ethereum migreert van het gebruik van het PoW-mechanisme naar het proof-of-stake-mechanisme, en validators moeten ten minste 32 ETH staken om recht te krijgen om een ​​blok te maken.

De validators waarvan de nodes een transactieblok met succes valideren op de blockchain, verdienen een beloning in ETH, dat wordt bepaald op basis van het gestakede bedrag. Het netwerk beloont ook de validators die langer online blijven en nieuwe blokken creëren.

Berekenen Staking Rewards

De berekening kan variëren van het ene blockchain-netwerk tot het andere. Sommige netwerken gebruiken een vast percentage om de beloningen te berekenen. In dit model is het voor validators gemakkelijk om hun verwachte inkomsten te berekenen.

Andere netwerken stellen een variabele beloning in die van het ene blok na het andere kan veranderen, door verschillende factoren, zoals:

• De totale waarde aan cryptocurrency die door de validator is gestaked.
• De totale waarde van de crypto die cumulatief op het netwerk is gestaked.
• De totale tijd die de validator heeft besteed aan actieve staking.
• Inflatie.

Voordelen van staking

Staking biedt een goedkoper alternatief voor mining. Dit laatste verbruikt te veel energie en er zijn dure technische apparatuur bij betrokken. Bovendien vereisen de ASIC’s die worden gebruikt in de PoW-miningmethode professionals om het op te zetten.

Een newbie kan een validator worden in de PoS-omgeving, aangezien er geen dure GPU / CPU-computerhardware en elektriciteit nodig is die miners wel nodig hebben. In het eerste geval hoeft de gebruiker alleen in crypto te investeren.

Verder creëert PoW-mijnbouw een maas in de wet voor centralisatie en monopolie. Een kleine groep geprivilegieerde miners met de vereiste computerkracht zou zich kunnen verenigen als de exclusieve makers van nieuwe blokken en minder bedeelde minners kunnen uitgesloten worden van validatie en dus beloningen.

PoS is anders. Het vermindert dit risico door de beperkende toegangsbelemmeringen voor kleinschalige validators weg te nemen.

Uiteindelijk stellen sommige proof-of-stake blockchains grote stakeholders in staat om ze op in “cold wallets” te houden om het risico te verkleinen dat ze hun geld verliezen aan online hackers.

Nadelen van staking

Een van de belangrijkste nadelen van het staking van cryptovaluta is dat je je munten niet kan gebruiken tijdens de bevriezingsperiode.

Als de digitale valutamarkt bearish is, dekken de beloningen van het stakingsproces mogelijk niet het waardetekort dat wordt veroorzaakt door de dalende cryptoprijzen.

In dergelijke gevallen lijdt de staker een verlies in plaats van dat hij geld verdient.

Het platform of smart contract dat je gebruikt, kan worden gehackt, waardoor alle funds gestolen worden. Dat is waarom het maken van een geïnformeerde keuze naar een goed platform erg belangrijk is.

Conclusie

In tegenstelling tot het beperkte consensusmechanisme van proof-of-work, heeft staking de hindernissen bij het toetreden tot het blockchain-ecosysteem verminderd. Het is nu gemakkelijker om deel te nemen aan de consensus en controle van een bepaald netwerk door aan staking te doen.

Het proof-of-stake-mechanisme zal de PoW inhalen vanwege de minder dure investering en relatief lucratieve beloningen.

Bij staking is echter goede due diligence essentieel. Het staken en bevriezen van je geld via smart contracts of andere platforms is vatbaar voor hackers. Gebruikers moeten gebruik maken van veilige wallets, goed geaudite contracten en sterke wachtwoorden gebruiken.

Het is raadzaam om alleen met staking te beginnen als je alle risico’s kent en bereid bent om die te nemen.